Dientamoeba fragilis

Definitie Dientamoeba fragilis

Dientamoeba fragilis (D. fragilis) is een eencellige darmparasiet. Dientamoeba is verwant aan  zweepdraad parasieten maar heeft geen zweepdraden (flagellen). D. fragilis beweegt zich voort door gebruik te maken van uitstulpingen en kan voedsel en bacteriën opnemen.  De cellen delen zich door splitsing. Protozoa vormen meestal cysten om buiten het lichaam te overleven, tot nu toe zijn er van D.fragilis geen duidelijke cysten vormen aangetoond. Toch overleven zij mogelijk wel buiten het lichaam, want zij zijn heel besmettelijk. Een opmerkelijk fenomeen is dat D. fragilis vaak in het gezelschap van de darmparasiet Blastocystis hominis te vinden is.

Symptomen

Zowel kinderen als volwassenen ondervinden klachten bij besmetting. Kinderen hebben vaker buikpijn dan volwassenen.
Bij besmetting ondervinden 70 tot 90% van de kinderen klachten.
Ongeveer 30% van de volwassenen heeft bij besmetting de symptomen.

Lang niet iedereen heeft er last, je kunt dus een drager zijn.

– Buikpijn of een  gevoel in de buik
– Opgezette buik
– Brijachtige ontlasting of een wisselend ontlastingspatroon
– Soms diarree
– Winderigheid
– Misselijkheid
– Vermoeidheid
– Duf gevoel in het hoofd
– Soms huidklachten.

Omdat bij deze klachten vaak niet gedacht wordt aan een parasitaire infectie, kan het soms jaren duren voordat de diagnose wordt gesteld.

Oorzaken en risico

Besmetting loopt men op door contact met ontlasting van een besmet persoon. Dat kan direct via de handen of het toilet of indirect via voorwerpen of voedsel.

Een risico factor is de nabijheid van een besmet persoon.

Beroepen waarbij men regelmatig contact heeft met ontlasting zoals in de verpleging en zorg voor kleine kinderen.

Wormpjes kunnen Dientamoeba fragilis bevatten.

Candida: gisten en schimmels

Candida en andere gisten en schimmels maken deel uit van het rijk Fungi. De twee belangrijkste Fungi stammen zijn de Basiodiomycota (waartoe paddenstoelen behoren) en de Ascomycota (tot deze stam behoren schimmels en gisten). Het woord Ascomycota is afgeleid van het Griekse ‘Askos’ wat ‘leren wijnzak’ betekent. Myco komt van het Griekse woord mykes wat ‘gist’ of ‘schimmel’ betekent.

Testen

PCR. Het laboratorium maakt gebruik van DNA-onderzoek, de z.g. Polymerase Chain Reaction (PCR). De techniek is er op gebaseerd dat je een specifieke kenmerkende stukje DNA van  D. fragilis uit de ontlasting geïsoleerd. Dat wordt door speciale apparatuur (PCR apparaat) vele malen vermenigvuldigd zodat het gemeten kan worden, een deling ronde is een cyclus.

De ontlasting wordt op twee verschillende dagen genomen waardoor de kans op een positieve vondst toeneemt.

Advies: Neem een ontlastingsmonster op een dag dat er klachten zijn: brijachtige ontlasting of een verhoogde aandrang. De kans een parasiet te vinden neemt daardoor toe.

Diagnose

Positief
Van 16 tot 35 cycli betekent dat de parasiet aanwezig is, men noemt dit een positieve uitslag.

Negatief
Boven de 35 cycli is een negatieve uitslag, dan zijn er geen parasieten aanwezig.

Bij een positieve uitslag kan er ook op wormeieren worden getest.

Voorbereiding

Er zijn een aantal stappen nodig bij besmetting.
– Wanneer er je alleen woont, geen partner; de klachten kan je behandelen, maar dat hoeft dat niet. Je kan ook eerst het dieet veranderen.
– Wanneer je een partner hebt of een gezin, moet iedereen onderzocht worden. Iedereen die besmet is wordt tegelijkertijd behandeld.

Behandeling

– De arts kan medicatie voor schrijven. Het middel Clioquinol heeft de beste slagingskans (75%) en tast de darmflora niet aan.
– Begin een week van te voren met een zetmeel arm dieet dat rijk is aan groenten en kruiden, dit doet de slagingskans toenemen.
– Zink. Heel belangrijk is dat men levenslang dagelijks zink gebruikt daar dit mineraal niet veel voorkomt in de voeding en de weerstand doet verbeteren. (15 mg voor volwassenen en kinderen de helft). Gebruik een dubbel dosering zink tijdens de kuur.
– Een Clioquinol kuur duurt 10 dagen.
– Indien er wormpjes zijn, de aarsmade, begint men voor de kuur met een worm test, nodig heeft voor een goede werking.
– 7 dagen na het einde van de kuur wordt op nieuw getest, dit is de nacontrole.

Preventie

Het belangrijk om te voorkomen dat je een besmettelijke aandoening oploopt. Om een infectie te vermijden, kan je een aantal maatregelen treffen.

Handen wassen.

1. In de eerste plaats moeten de handen worden gewassen na toiletgebruik. Het advies is om na toiletgebruik de handen te wassen, ze af te drogen aan een papieren doek en deze doek te gebruiken om de kraan mee dicht te draaien en de deur mee te openen, zie
2. Het is belangrijk om de handen te wassen voor het eten en aan tafel te eten van een schoon oppervlak, dus liever niet onderweg of achter de computer.

– Hygiëne, zie andere hygiëne maatregelen.
– Voeding speelt een belangrijke rol. Je kunt het immuunsysteem stimuleren en de samenstelling van de darmflora verbeteren door veel groenten te eten en producten zoals zeewier, shiitake paddenstoelen en kruiden te gebruiken. Bouillon die je trekt van beenderen verbetert de weerstand.
– Het boek Darmklachten bespreekt de voeding en natuurlijke producten die naast de medische kuur kunnen worden ingezet.

Over darmklachten.nl